O nas

Agnieszka i Bogusław Zarembowie – założyciele i fundatorzy
Ośrodka Profilaktykii Odnowy Rodziny oraz Fundacji Profilaktyki i Odnowy Rodziny

Nasze  wykształcenie to: Bogusław jest teologiem i pedagogiem, Agnieszka pedagogiem i socjologiem. W pierwszych 6-ciu latach (1991-1996) naszego małżeństwa założyliśmy i prowadziliśmy, w porozumieniu ze Zgromadzeniem Księży Marianów, Poradnię Odnowy Rodziny na terenie Sanktuarium w Licheniu k/Konina. Przez ten okres naszej pracy przeprowadziliśmy ponad 3 tysiące rozmów i zdobyliśmy doświadczenie dające podwaliny naszej całej dalszej działalności. Przede wszystkim zauważyliśmy jakie są najczęstsze przyczyny problemów małżeńskich i rozpadu małżeństwa, co w dalszej perspektywie zaowocowało stworzeniem przez nas programu kursów przedmałżeńskich. Program został wydany przez Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej “GAUDIUM” w pozycji książkowej „Szkoła miłości - czyli jak po ślubie nie być samotnym”. Program uzyskał imprimatur Kurii Metropolitalnej w Lublinie dnia 9 lutego 2007r., a w 2017r. ukazało się jego II wydanie - poprawione.Celem prezentowanych treści jest przygotowanie narzeczonych nie tylko do zawarcia sakramentu małżeństwa, ale przede wszystkim do życia w tym sakramencie. Obecnie dla wykonywania tej pracy otrzymaliśmy misję kanoniczną wydaną przez ks. abp. Stanisława Budzika.

W Roku Rodziny (1994) w porozumieniu z ks. Janem Domańskim archidiecazjalnym duszpasterzem rodzin założyliśmy Ośrodek Profilaktyki i Odnowy Rodziny, który działał przy kościele rektoralnym pw. Niepokalanego Poczęcia NMP na ul. Staszica 16A w Lublinie i współpracował z Duszpasterstwem Akademickim UMCS. Początki tej działalności były trudne i wymagały od nas dużego wkładu w rozwój ośrodka. Wizyty w poradni dla osób szukających pomocy były bardzo często nieodpłatne, a pierwsze kursy przedmałżeńskie prowadzone w systemie 10-ciu spotkań liczyły tylko po 4 - 7 par. Z czasem zaczęły się one cieszyć coraz większą popularnością, przede wszystkim dzięki zastosowanymprzez nas metodom aktywizującym i warsztatowemu, a nie tylko wykładowemu, sposobowi pracy z młodzieżą oraz dzięki blokowemu systemowi prowadzonych przez nas zajęć (nowocześniejszy system nauczania). Dzięki zastosowaniu metody blokowej treści podawane na kursie miały charakter interdyscyplinarny i czerpały z osiągnięć wielu nauk, co bardziej przemawiało do młodzieży. Poza tym prowadziliśmy nasze zajęcia jako małżeństwo mogąc tym samym być bardziej autentycznymi. Nasze treści często były poparte przykładami z życia.

Prowadząc badania do naszych prac magisterskich uzyskaliśmy wyniki wskazujące na to, że takiego rodzaju kursy dają o wiele większą efektywność niż prowadzone tradycyjnie - metodą wykładową

Program zajęć ułożyliśmy w ten sposób, że obejmował on 15 (obecnie 17) godzin dydaktycznych, w tym 6 godzin z zakresu rozpoznawania płodności i odpowiedzialnego rodzicielstwa. Pozostały czas wypełniały zajęcia m.in. z zakresu teologii, psychologii, pedagogiki małżeństwa i rodziny oraz zagadnień z seksuologii małżeństwa. Każda grupa kursowa uczestniczyła również w Mszy św. odprawianej w intencji narzeczonych. Oprócz tego każda para odbywała z nami przynajmniej jedno spotkanie indywidualne (w terminie późniejszym). Istniała wówczas możliwość weryfikacji wiedzy i umiejętności narzeczonych z zakresu odpowiedzialnego rodzicielstwa i naturalnego rozpoznawania płodności (NRP) oraz nawiązania rozmowy na tematy związane z przeżywanymi przez parę problemami w relacji z sobą lub z rodzicami. Zamiast uczyć przez trzy godziny każdą parę indywidualnie w dużej mierze powtarzających się treści z NRP, w celu obniżenia kosztów i zmniejszenia uciążliwości pracy doradcy, a jednocześnie podniesienia poziomu nauczania (zakupiliśmy odpowiedni sprzęt i pomoce dydaktyczne) prowadziliśmy zajęcia przez 6 godzin dydaktycznych w grupie plus jedno spotkanie indywidualne z każdą parą. Stwierdziliśmy, że taka forma i wydłużenie czasu zajęć podniosły jakość nauczania, a przy tym trzykrotnie obniżyły koszty.

Cała tematyka kursu była zgodna z programem konferencji przedmałżeńskich proponowanych przez Komisję Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski oraz Rady do Spraw Rodziny KonferencjiEpiskopatu Polski.

Wraz z biegiem czasu kursów było coraz więcej, a przyjeżdżały na nie pary także z odległych miejsc Polski.

Rozwinęliśmy również inne formy pracy, takie jak:

• współpraca z Duszpasterstwem Akademickim KUL i dyżury w prowadzonej przy nim Poradni Rodzinnej i Punkcie Planowania Rodziny,
• współpraca z Instytutem Nauk o Rodzinie KUL i przyjmowanie studentów na praktyki do poradni, Agnieszka przez 8 lat prowadziła ćwiczenia i nadzór nad praktykami dla studentów Instytutu Nauk o Rodzinie KUL,
• współpraca z Zarządem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Archidiecezji Przemyskiej w zakresie edukacji narzeczonych i młodzieży,
• rekolekcje dla małżeństw i rodzin, a nawet dla związków niesakramentalnych,
• rekolekcje parafialne, np. wielkopostne o tematyce prorodzinnej,
• kursy dla małżeństw i narzeczonych z zakresu naturalnego rozpoznawania płodności, w tym także kurs radiowy (oboje jesteśmy certyfikowanymi nauczycielami metod NRP w Lidze Małżeństwo Małżeństwu,Agnieszka zdobyła także certyfikat instruktora NRP w Stowarzyszeniu Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny – Szkoła Angielska i obecnie jest członkiem Komisji Szkoleniowej PSNNPR, należała także do Zarządu Oddziału Lubelskiego PSNNPR),
• lekcje dla młodzieży szkolnej z “Wychowania do życia w rodzinie”,
• prowadzenie kursów kwalifikacyjnych dla nauczycieli z zakresu “Wychowania do życia w rodzinie”, w tym szczególnieorganizowaliśmy i prowadziliśmy z innymi zaproszonymi osobami kurs uzupełniający dla absolwentów Archidiecezjalnego Studium Życia Rodzinnego, chcących uzyskać kwalifikacje do prowadzenie lekcji z “Wychowania do życia w rodzinie”; samo studium nie dawało jeszcze takich uprawnień,
• zajęcia z profilaktyki HIV/AIDS,
• wczasy dla osób jeszcze samotnych pragnących zawrzeć małżeństwo sakramentalne,
• wczasy terapeutyczne dla par mających problemy z uzyskaniem poczęcia dziecka,
• współpraca z Miejskim Centrum Profilaktyki w Świdniku w ramach terapii małżeństw i rodzin,
• swoje zajęcia prowadziliśmy również poza Lublinem: w Suwałkach, Białymstoku, Radomiu, Chełmie, Krośnie, Przemyślu; skierowane one były do różnych grup pracowniczych, m.in.: nauczycieli, pracowników Pomocy Społecznej, pielęgniarek środowiskowych, policjantów.

Niektóre punkty działań mogliśmy rozwinąć dzięki temu, że Bogusław w latach 1998 – 1999 pełniłfunkcję wojewódzkiego konsultanta do spraw wprowadzania do szkół i nauczania przedmiotu “Wychowanie do życia w Rodzinie” w Wojewódzkim Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli wLublinie. Na to stanowisko został wybrany w drodze  konkursu  ministerialnego  przez komisję pod przewodnictwem pani Teresy Król. Został też edukatorem profilaktyki HIV/AIDS dla środowisk niemedycznych z certyfikatem Ministerstwa Edukacji i Ministerstwa Zdrowia. Ukończył również Studium Systemowej Terapii Rodzin organizowane przez Krakowską Fundację Rozwoju Psychoterapii i obecnie pracuje w Miejskim Centrum Profilaktyki w Świdniku.

Od marca 2014 zarejestrowaliśmy w Krajowym Rejestrze Sądowym Fundację Profilaktyki i Odnowy Rodziny.

Patronami fundacji są Maryja - Matka Boża, Św. Józef i Św. Jan Paweł II